بفهم ... ! که از من تا اون روح سرگردانی که جلوت واستاده ...
به اندازه ی دنیا و آخرت فاصلست! ( مخاطبانِ خاص )
+ درونم با بیرونم خیلی فرق می کنه ... و این خیلی بده! یه ظاهر قاضی مانند ... و یه روحی که روزی هزار بار خودش، خودش را محکوم می کنه ! کاش اطرافیانم اینو بفهمَن ـ اون وَخ همه چی آسونتر میشه!
+ محتاجم ... نه به دعا ... مُحتاجَم به بی نیازی!
بی نیازی :)
اون موقع روزمرگی خودش ُ میزاره لا به لای ِ روزها !
و لحظه ها خمیازه میکشن !
:-؟؟
بی نیازی وقتیی که انسان به لذإت های دنیا احتباجی نداشته باشه... نه اینکه همه چی داشته باشه!
آدما در بیشتر لحظات دقیقاً برعکس چیزی هسن که نشون میدن.
تجربه کهنه ی منو باور کن :)
دقیقا؛ باهات موافقم...